Toen voor de oorlog '40-'45 op Ons-Heer-Hemelvaart de brondwijding plaatsvond, sprak men te Hakendover over 'Bronwaijes' of ook nog 'Rijstpapkermis'.
De dag voor Ons-Heer-Hemelvaart gingen de jongens van het dorp op zoek naar groene takjes en allerlei bloemetjes om het pleintje voor de bron echt feestelijk te versieren. Met kleurrijke guirlandes en vlaggen, zelfs op een deel van de weg die naar de bron leidde, werd het geheel getooid.
De bron werd gewijd voor de mis van 10 uur. Bij de wijding wordt door de pastoor een vol glas zout in het bronwater gegoten. Na de ceremonie gaat men n processie en met gezang naar de kerk.
Ik heb me laten wijsmaken dat er vroeger een kraampje naast de bron stond waar men borden rijstpap verkocht. Ik zie mijn grootmoeder zaliger nog rijstpap gereedmaken. Het was voor de oorlog. Geen flessenmelk, maar melk rechtstreeks van de koe! Grootmoeder zette een grote kom klaar met de nodige rijst en melk, en niet te vergeten, een stok kaneel en wat saffraan erin en wat vers gewijd water van de bron. Zo brandde de pap nooit aan en tevens was ze vrij van bederf.
We waren thuis met zijn negen. Je vermenigvuldigt dit met 2 borden per persoon. Dat waren zo'n twintig borden pap! In de kelder, waar pap moest koelen, moest je er veel plaats voor hebben. En elk bord werd gevuld met 'n 2 cm dikke laag goudgele rijstpap. Een enig gezicht was dat.
Er werd dan ook duchtig gesmuld: een bord rijstpap met daar boven op een goeie laag bruine meelsuiker… plus gouden lepeltjes? Dat wordt in de hemel gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten